dinsdag 10 februari 2015

Sprintende All stars

Niet voor het eerst vandaag trek ik een sprint. Het is maar goed dat ik vanmorgen in mijn All stars gestapt ben en dat ik mijn 12 centimeter hakken thuisgelaten heb. Met een snoekduik waar Edwin van der Sar trots op zou zijn red ik mijn zoontje van een zekere schaafwond.
Stralend kijkt hij me aan. Het is duidelijk dat hij geen idee heeft welke uitbundige huilbui ik hem en mezelf bespaard heb.
Samen tillen we zijn fietsje op. De zijwieltjes staan fier naast zijn knalgele met vlammen versierde ‘vuurfiets’. Je hoeft geen hoger opgeleide technicus te zijn om te weten wat hier misging. Het ene zijwiel staat op de grond terwijl de ander er een flink eind boven hangt.

Rara waar zijn we?

Lees morgen meer!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten