maandag 26 mei 2014

Wind door je haar


Ken je ze? Die mensen die de wekker horen en nog voor de eerste toon fris en fruitig uit bed springen? Daar hoor ik dus niet bij.

Nog half in slaap pak ik om 6 uur mijn telefoon. Ik druk mijn wekker uit. De zee geluiden met de langskomende boottoeter, noemen ze dat geen hoorn?, kan ik inmiddels wel schieten. Memo aan mezelf, wijzig de wekker.

Half verkrampt laat ik mezelf uit bed stuiteren. Het is woensdag. Woensdag is altijd de lastigste dag. Maandag stap ik, dinsdag schuif ik en woensdag rol ik uit bed.

Nadat ik me in mijn kekke fietspakje gewurmd heb, in muizenstand het huis bewandel en een banaan naar binnen gewerkt heb, stap ik om half zeven op de fiets.

Eenmaal op de fiets word ik pas echt wakker. Is het niet door een plens regen of een harde wind dan is het wel het eerste licht van de dag. Je begrijpt bij scenario één kom ik niet zo vrolijk op mijn werk. Bij het tweede ‘wind’ scenario ligt het er helemaal aan of ik hem mee of tegen heb. Vooral het eerste licht is lekker. Dan heb je de tijd om na te denken.

Het is zo’n ‘licht’ dag. Ik denk terug aan de raadsvergadering. Raadsvergaderingen zijn vaak op dinsdag. Iedereen is welkom bij zo’n raadsvergadering. Misschien vind je het leuk om eens mee te kijken of te luisteren. Je kunt als inwoner van de Zuidplas zelf ook om inspreektijd vragen. Op www.zuidplas.nl vind je daar meer informatie over.

De raadsvergadering van 13 mei was een enerverende. Voor mij omdat ik mijn maidenspeech mocht geven. Maar vooral omdat het coalitieakkoord onder de loep genomen werd.

De maidenspeech is de eerste speech van een nieuw raadslid. Het is leuk om meteen geweldig te beginnen. Inhoudelijk en professioneel. Zo deed mijn collega raadslid Jurian Hennip dit dan ook. En als hij dat dan zo goed staat te doen ben ik behoorlijk trots. Dat is toch maar mooi een CDA’er die dat geluid van de inwoners van de Zuidplas zo goed verwoord.


Ik nam me voor om minstens zo’n goede maidenspeech te houden. Ik ben positief competitief ingesteld dus ik had daar enorm veel zin in.
Er kwam een ander, minder omvangrijk, onderwerp op mijn pad. ‘Wil je hem dan niet doorschuiven en wachten op een indrukwekkender onderwerp?’ Vroeg fractievoorzitter Marc Lansink, die mijn competitieve aard inmiddels een beetje kent, vriendelijk.

Maar nee, ik had teveel zin om nu eindelijk eens voor de katheder te staan. Daarbij, ook al lijkt het onderwerp klein, het is wel degelijk een relevant onderwerp voor de inwoners van de Zuidplas. En uiteindelijk is dat de enige reden dat ik hier sta. Om, groot of klein onderwerp, een volksvertegenwoordiger te zijn. 



Dus met veel trots en ook dankbaar dat ik de kans kreeg, stond ik op, liep naar de katheder en deed mijn verhaal. Oke, verhaaltje. Over de Veiligheidsregio en de Regionale Dienst Openbare Gezondheidszorg Hollands Midden.

Het tweede deel kwam het coalitieakkoord aan bod. Ik vind dat daar nu alles over gezegd is. Natuurlijk zijn we kritisch en bezorgd. Onze uitgangspunten zijn anders dan die van een aantal coalitiepartijen. Logisch dat de uitkomst dan anders is dan dat waarvan wij oprecht denken dat het de beste weg voor de Zuidplas is.
Maar de belangrijke conclusie is dat we deze coalitiepartijen positief kritisch zullen benaderen. Zolang het belang van de Zuidplassenaar voorop staat zullen we er, bijna, altijd met een goed debat uit kunnen komen.

Om 23:55 zat ik dinsdagavond op de fiets naar huis. Zonder daglicht maar met de wind… in mijn rug. Het was een goede avond. Ik dacht alvast vooruit naar die verschrikkelijke wekker (memo aan mezelf: haal wissel van wekker!!) van morgenochtend en hoopte dat het een lichte avond zou worden zodat ik de volgende ochtend nog even terug kon denken aan de raadsvergadering van vanavond.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten