Dé vraag deel 4

Is dat druk dan? Heb ik daar te weinig tijd voor? Eigenlijk valt het wel mee. Zondag is een uitrustdag. Niets doen. Stukje fietsen, de skatebaan in Nesselande onveilig maken of uitwaaien langs het strand. En verder heb ik dezelfde 24 uur als iedereen. Als ik naar scholieren kijk die vijf dagen per week naar school gaan, drie avonden weg zijn om te sporten en daarnaast ook nog eens twee bijbaantjes hebben (hee dat klinkt als mijn schooljaren) Vervolgens moeten gaan stappen tot in de vroege ochtenduren, zich druk maken om vriendjes en vriendinnen de laatste mode en de goede muziek dan is mijn agendavulling nog prima te doen. Een verademing bijna als ik het zo lees. Het valt me ook vaak op dat mensen de vraag stellen met zichzelf als voorbeeld. Dat gaat natuurlijk niet. Als je zelf twee kindjes thuis hebt en niet werkt kan je nog steeds met heel veel gemak veel drukker zijn dan dat ik ben. Situaties zijn niet te vergelijken.

Maar… (dat komt morgen…)

Dé vraag deel 3

Het mooist is natuurlijk om te zeggen dat het vloeiend overloopt. Dat iedere stap zorgvuldig gepland is maar dat er ruimte is voor onverwachte ‘gezelligheden.’ Het eerlijke antwoord is dat het een puzzel is. Soms moet je flink met je vingers op de hoekjes van de puzzelstukjes duwen om te zorgen dat alles op zijn plaats ligt.  De raadsagenda en gezinsagenda zijn voor een groot deel van het jaar ingevuld. Dan komen de piketuren en rooster van manlief erbij. De verbouwing jaag ik aan vanuit mijn zitting in de bus of de metro. Koken gaat in de zesde versnelling, bakken voor verjaardagen. Lezen bewaar ik voor vakanties en sporten is gesneuveld. Opvulmomenten neem ik de emmer en dweil ter hand. En tijdens het was opvouwen kijk ik lekker een serie.

Hoe gaat dat dan?

Dé vraag deel 2

Zo, dat was zonder twijfel tenenkrommend spannend. Ik heb u de afgelopen 24 uur zien denken; waar heeft ze het over, wat zou die vraag nu toch zijn? ;-) Het zou kunnen dat de vrouwen onder u het al geraden hebben. 

De vraag: ‘Waar haal je de tijd vandaan?’  Je hebt je gezin, je huishouden, je werk, je vrienden, je verbouwing en de raad. Je houdt van koken, bakken, lezen, series volgen en sporten… 
De tegenvraag die in mijn hoofd opplopt maar die ik er maar zelden uitflap is ‘Ben ik de enige die deze vraag krijgt?’ Zouden het vooral vrouwen zijn die de vraag krijgen? Of alleen mensen met een gezin met jonge kinderen? Zou het een vraag zijn voor verhuizende of verbouwende mensen? 

Of is de vraag met name gericht op die raadsleden die geen huishoudster hebben die de boel thuis eens lekker aan de bezem houdt?

Morgen meer over hét antwoord

Dé vraag

Ik heb hem gisteren gehoord. Vorige week zeker drie keer. Afgelopen maand op zijn minst een keer of 15. Dé vraag.

Het mooie aan dé vraag is dat hij op verschillende manieren gesteld wordt. Soms als vraag. Soms als zorg. Soms met een beetje jaloezie en soms als een stellingname. Het meest interessante aan dé vraag is dat hij vaak niet over mij maar over de vraagsteller gaat. Want zo’n vraag is het.

Morgen meer over dé vraag!